Имрўзҳо падидаи номатлуби терроризм ва гурўҳу ҳаракатҳои ифротӣ боиси нигаронии кишварҳои олам гардидааст. Аз ин рў, ҳар фарди худогоҳу худшинос ва ҳар сокини сайёраро зарур аст, ки нисбат ба кирдору амалҳои ин гуна ташкилотҳо бетараф набошанд. Яке аз масъалаҳои доғи рўз дар ҷаҳони муосир ин ба гурўҳҳои террористиву экстремистӣ шомил шудани ҷавонон мебошад, ки сабаби […]
Хабарҳо
Ба роҳи Ватан ҷон фидо мекунем, Ватан ҳар чӣ гӯяд, адо мекунем. Ватан, зодгоҳ, калимаи зебо ва хуҷастае аст, ки бо шуниданаш хонаву дар, гаҳвора ва модар пеши назар меояд. Бале, Ватан сарнавишту қисмати ҳар як инсон, модари мушфиқу меҳрубон аст. Агар модари аслӣ моро ба дунё оварда бошад, Ватан ба сарамон дасти навозишкорона гузошта, […]
Бо ҳукми суди ноҳияи Сангвор аз 3.04.2023 сол шаҳрванд С.Ф.М. барои он бо моддаи 177 қисми 1 Кодекси ҷиноятии Ҷумҳурии Тоҷикистон гунаҳгор дониста шуда, нисбаташ ҷазои маҳрум сохтан аз озодӣ ба муҳлати 1(як) сол бо адо кардани ҷазо дар каллонияи ислоҳии низомаш умумӣ таъин карда шуд, ки номбурда моҳи августи соли 2011 бо тариқи никоҳи […]
Инсон пеш аз ҳама фарзанди мамлакати худ аст, шаҳрвандест, ки манфиатҳои мамлакати худро дар дилаш ҷойгир кардааст. Барои мо падару модар, фарзанд, хешону наздикон азизанд, вале ҳамаи тасаввуротамон дар боби меҳру муҳаббат дар як калима – Ватан муҷассам аст. Агар ба Ватан нафъаш мерасида бошад, барои он кадом инсони бовиҷдон ҷон фидо кардан намехоҳад. Ҳар […]
Дар ҷаҳони муосир гурӯҳҳое мавҷуданд, ки бо роҳи дуруғпароканӣ кӯшиш ба харҷ медиҳанд, то дар фазои маҷозӣ ба зеҳнҳои одамон таъсиргузорӣ намуда, афкори пучи роҳбарону масъулони ТТЭ ҲНИ-ро дар баъзе сомонаҳои ифротии бо забони тоҷикӣ интишоршаванда, ки фаъолияти иғвобарангеза ва сиёҳкорӣ доранд тарғиб намоянд. Аксари ин нафарон он қадар беномусанд, ки бо
аз 6-уми марти соли 2023 н.Сангвор Раиси суди ноҳияи Сангвор Салимзода М.Д. дар маҷлиси ошкорои сайёри судӣ дар толори маҷлисгоҳи Ҷамоати деҳоти Тавилдараи ноҳияи Сангвор парвандаи ҳуқуқвайронкунии маъмуриро нисбати ҳуқуқвайронкунанда: А.Б.Х. санаи таваллудаш 20 майи соли 1962, зода ва
Шомилшавии баъзе аз ҷавонон ва шаҳрвандони калонсоли Ҷумҳурии Тоҷикистон ба гурӯҳҳои хусусияти террористиву экстремистӣ дошта, имрӯз на танҳо кишвари моро, балки авзои ҷомеаи ҷаҳониро нигарон кардааст. Гузашта аз ин, зуҳуроти даҳшатноку нафратовари терроризм, ки аксаран таҳти шиорҳои диниву мазҳабӣ сурат мегирад, ба дини мубини ислом иртиботе надорад, баръакс, аз ҷониби
Имрӯзҳо аъзоёни ҲНИ ҳамчун хоини Ватан ва миллат шинохта мешаванд, ки барҳақ буда, чандин кирдорҳои ношоистаи онҳо аз тарафи мақомотҳои қудратӣ ошкор гардидааст. Ҳар ҳизбу созмон бо нияти ташаккул ва пешравии ҷомеаи шаҳрвандӣ, ҳамчунин хидмат ба Ватану миллат ва дар асоси садоқату посдории муқаддасоти миллӣ ташкил мешавад, вале дар асл созмондиҳандагони ин ҳизб ба хотири